Rok 2014 D. Tusk opuszcza rząd i przestaje być premierem. Obejmuje funkcję, której nikomu wcześniej z polskich polityków nie dane było osiągnąć. Zostaje Przewodniczącym Rady Europejskiej. Uczy się szybciej niż ktokolwiek i staje się istotnym graczem w polityce Unii i jej relacjach na świecie, negocjuje, balansuje, poucza największych, ale przede wszystkim słucha. Być może to właśnie ta cecha doprowadziła go do podjęcia decyzji o niekandydowaniu na urząd Prezydenta 2020. I bynajmniej nie chodzi o sondaże, które dziś już tak chętnie pokazywane mówią, że Tusk jest niewybieralny. To tak nie działa. Dla przypomnienia w roku 2015 B. Komorowski miał genialne sondaże i był wybieralny, a przegrał z mało znanym politykiem drugiego rzędu A. Dudą.

Ta decyzja zmienia sytuacje nie tylko  w PO, ale  po całej stronie opozycyjnej. Donald Tusk, był jednoosobową odpowiedzią na wszystkie pytania o przyszłość, dla niektórych wybawicielem od zła, jeźdźcem na białym koniu, a on po prostu jest bardzo dobrym szachistą, który dostrzegając zagrożenia wew. dla siebie, podjął decyzję radykalną, przeciął pępowinę i ustawił przyszłość Schetyny, PO i całej opozycji. Idzie zmiana i to będzie całkowicie zaskakująca partia szachów, a Tusk będzie czynnie w niej uczestniczył.